مقایسه ی بکلومتازون استنشاقی و لیدوکایین وریدی در پیشگیری از شکایت راه هوایی و گلودرد پس از عمل جراحی

چکیده زمینه و هدف: لوله گذاری داخل تراشه می تواند باعث تروما و آسیب عصبی به حنجره شود که به سهم خود باعث خشونت صدا، بلع دردناک و گلودرد پس از عمل جراحی می شود. در مطالعات قبلی مشخص شده است بکلومتازون استنشاقی و لیدوکایین وریدی می تواند مانع از بروز این علایم شود. هدف از این مطالعه مقایسه ی اثرات بکلومتازون استنشاقی با دوزهای مختلف لیدوکایین وریدی قبل از انجام لوله گذاری داخل تراشه بر بروز و شدت گلودرد، سرفه، وجود خلط، خشونت صدا و بلع دردناک پس از عمل جراحی است. روش بررسی: نوع مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد. مطالعه بر روی 120 بیمار تحت جراحی الکتیو انجام شد. بیماران به طور تصادفی در یکی از چهار گروه زیر قرار گرفتند: گروه اول یک میلی گرم به ازای هر کیلوگرم لیدوکایین وریدی٬ گروه دوم 5/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم لیدوکایین وریدی٬ گروه سوم 50 میکروگرم بکلومتازون استنشاقی و گروه چهارم نرمال سالین وریدی (کنترل) دریافت نمودند. بروز و شدت گلودرد، سرفه، خلط، خشونت صدا و بلع دردناک، یک ساعت پس از ترخیص از اتاق عمل، حین اولین مصرف مایعات یا غذای جامد پس از عمل جراحی (جهت بررسی بلع دردناک) و روز پس از عمل جراحی، ثبت و مقایسه ی بین گروهی انجام شد. یافته ها: در تمام فواصل بررسی علایم فوق پس از عمل جراحی بروز و شدت گلودرد در گروه دوم یا سوم به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل (نرمال سالین) بود (05/0 >p). یک و بیست ساعت پس از اتمام بیهوشی بروز و شدت سرفه در گروه دوم و سوم به طور معنی دار ی کم تر از گروه کنترل بود (05/0 >p). بین گروه های دوم و سوم بروز و شدت گلودرد یا سرفه تفاوت معنی داری نداشت (05/0> p). در سراسر مطالعه بروز و شدت خلط پس از عمل در گروه سوم نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (05/0 >p). تفاوتی بین بروز و شدت خشونت صدا یا بلع دردناک در تمام زمان های بررسی شده در بین گروه ها دیده نشد (05/0> p). نتیجه گیری: بکلومتازون استنشاقی نسبت به لیدوکایین وریدی قبل از انجام لوله گذاری در کاهش گلودرد و سرفه ی پس از عمل جراحی قابل مقایسه است. هم چنین بکلومتازون استنشاقی باعث کاهش بروز و شدت خلط پس از عمل جراحی شد.